امیدهای تازه در پزشکی

زگیل تناسلی یکی از شایع ترین ویروس های دستگاه تناسلی است که توسط بیش از 150 نوع ویروس بوجود می آید. بیشتر این ویروس ها مشکل خاصی ایجاد نمی کنند ولی انواعی که پرخطر شناخته می شوند می توانند مشکل ساز باشند. این بیماری از نظر علم پزشکی به دو دلیل اهمیت دارد. نخست اینکه همه افراد مبتلا علایم ظاهری زگیل را در اندام تناسلی خود ندارد و دوم اینکه برخی مبتلایان به انواع پرخطر این ویروس ها، 10 تا 30 سال پس از آلوده شدن به زگیل تناسلی، دچار انواع سرطان های دستگاه تناسلی و حلق و حنجره می شوند.
در افرادی که علامتی از این بیماری ندارند ممکن است اولین تظاهرات این بیماری علائم سرطان دستگاه تناسلی باشد. متاسفانه تاکنون درمان شفابخشی برای این بیماران وجود نداشته است و درمان های موجود صرفا جهت از بین بردن موضعی زگیل ها به روش های مختلف است. علیرغم این درمان های موضعی خود بیماری و نگرانی های بعد از آن همچنان باقی می ماند.
تا پیش از پیشرفت های اخیر در زمینه بایوفیلد (میدان های زیستی) خانم هایی که در معرض این ویروس ها بودند شرایط نگران کننده ای داشته و با وجود اقدامات پیشگیرانه همچون تزریق واکسن گارداسیل، همچنان مستعد بیماری های بدخیم تناسلی باقی می ماندند. از این پس با بکارگیری اقدامات تشخیصی و درمانی نوین که نتیجه سال ها تحقیق و پژوهش است امکان تشخیص زودهنگام ویروس های زگیل تناسلی حتی در افراد بدون علامت ظاهری وجود دارد و همچنین راهکارهای قابل قبولی برای درمان این بیماری و پیشگیری از ابتلا به بیماری های بدخیم ارائه شده است.
اخبار مربوط به این پست را دنبال کنید.