بایورزونانس در دامپزشکی

در علم پزشکی دو استفاده کاملا مشخص از حیوانات داریم . جدای از اینکه در علم دامپزشکی به عنوان علمی که به سلامت حیوانات کمک میکند مطرح است ، ما در واقع برای تست های آزمایشگاهی هم از حیوانات استفاده می کنیم ،به این معنی که هر موقع قرار است دارویی مورد استفاده بشر قرار گیرد قبلاً باید تست های آزمایشگاهی آن روی حیوانات جواب مثبت داده باشد تا آن ها اطمینان پیدا کنند که این دارو روی ما عارضه چندانی ندارد یا عارضه بسیار اندکی دارد و بعداً وارد بازار شود و ما بتوانیم از داروخانه ها آن را تهیه کنیم یا پزشک ها برای ما تجویز کنند. اما از سوی دیگر رسالت دامپزشک ها این است که سعی کنند محصولات غذایی که از دام و طیور و آبزیان به دست می آید سلامتشان را حفظ کنند . یک حیوانی که غذای ناسالم می خورد یا بیمار می شود و توسط داروهای شیمیایی قرار است درمان شود اگر این داروها عارضه ای داشته باشند ، اگر بخواهد کیفیت سلامتی حیوانات آسیب ببیند یا کاهش پیدا کند به طور غیرمستقیم سلامت بشر هم آسیب می بیند ، بنابراین اقدامات درمانی غیر دارویی به همان میزان که در علم پزشکی حائز اهمیت است در مورد دامپزشکی هم حائز اهمیت است. به طوری که ما نه تنها درمان های هومیوپاتیک در حیطه دامپزشکی داریم و از آن استفاده می شود، بلکه تکنولوژی یا فناوری بایورزونانس هم در دامپزشکی جایگاه ویژه ای دارد ، به طوری که تشخیص و درمان از راه دور این فناوری ، یکی از راههای اثباتش را در کانون پرورش میگو قرار داد و خوشبختانه سربلند از این آزمون علمی بیرون آمد و الان ما می توانیم با استفاده از این تکنولوژی یا فناوری تشخیص و درمان از راه دور سلامت میگوها را حفظ کنیم ، تشخیص های دقیقی مطرح کنیم از مشکلاتی که دارند و در نهایت آن ها را پایش کنیم یا مانیتور کنیم تا ببینیم که سطح سلامتی آن ها دچار اختلال نمی شود و این ها در طول دوره پرورششان در بالاترین سطح سلامتی خود به سر می‌برند و اگر بیماری قرار است به آن ها رجوع کند و آن ها را مبتلا کند ما بتوانیم با اقداماتی که از این فناوری استفاده می کنیم جلوی بروز این بیماری ها را بگیریم . در نهایت حضور فناوری بایورزونانس خدمت بسزایی در زمینه دامپزشکی انجام داده است .